Zes elegische gedichten – 3
gekozen door Vincent Hunink

Ik stel mij voor dat in een later eeuw
een man die voor een dissertatie
of enkel uit nieuwsgierigheid
vergeten dichters uit vergeten tijd opzoekt
dit vers zal vinden. Eén moment zal dan
als uit de tombe van een farao
voor hem een goddelijke geur opslaan,
én huivering van doodsangst om de bron
waaruit wij allen drinken.

Ik teken hem het laatste beeld: een jongen
die met een strak gezicht de nacht inloopt,
een man, die hunkerend de andere weg gaat
en helaas niet meer omkijkt –
de regen stroomt er over, eerste voorjaarsregen,
een merel wekt met zoet gefluit
meer verdriet in dit zinloos afscheid.

Mogelijk leven wij niet eens voor nu
maar leven wij voor vroeger, later.
Gegroet dan lezer, Taieb en Hans zwerven
eindeloos voort in de verkeerde richting,
mogelijk dat gij hen een dag herkent.

Hans Warren, Verzamelde Gedichten. Amsterdam: Bert Bakker, 2002.