Bij Uitgeverij Liverse (Dordrecht) verschijnt eind oktober de eerste Nederlandse vertaling van de onvoltooide gedichten van Kavafis.

De uitgeverij meldt:

Een van de belangrijkste dingen die Mario Molegraaf en Hans Warren (1921-2001) hebben gedaan, was het vertalen van Kavafis. In 1984 verscheen voor het eerst hun versie van zijn poëzie, de uitgave werd regelmatig herzien en aangevuld. Met deze bundel De onvoltooide gedichten is het werk eindelijk voltooid.

Kavafis’ poëzie omvat naast ‘de 154 gedichten’: ‘de verworpen gedichten’ (jeugdgedichten die hij later verloochende), ‘de onuitgegeven gedichten’ en tenslotte deze nu voor het eerst in het Nederlands bijeengebrachte gedichten, in het Grieks spreekt men van ‘ateli’.
In de herfst van 1932, na een zware operatie in Athene, zei Kavafis tegen zijn vrienden: ‘Ik moet nog vijfentwintig gedichten schrijven. Vijfentwintig gedichten!’ Hiermee bedoelde hij deze gedichten, de onvoltooide gedichten, de gedichten in bewerking. Het gaat om gedichten uit zijn laatste levensjaren, gedichten die hij af had willen maken. In deze gedichten, onvoltooid of niet, zit de hele Kavafis. Poëzie om te lezen, maar vooral om mee te leven. Poëzie vervuld van de verslavend-verschrikkelijke spanning van het verbodene. Gedichten waarvan je hart gevaarlijk gaat bonzen.

OP DE KADE
Bedwelmende nacht, in het donker, op de kade.
En later in de kleine kamer van het hoeren-
hotel – waar we ons volkomen aan onze ziekelijke
hartstocht overgaven, uur na uur, aan ons soort liefde –
tot de ramen oplichtten bij de nieuwe dag.

Vanavond, net zo’n nacht, liet voor mij
die nacht van zo lang her herleven.
Geen maan, erg donker
(maar goed ook). De nacht van onze ontmoeting
op de kade; op grote afstand
van de cafés en de bars.

Bestellingen via www.liverse.nl