In het weekblad HP/De Tijd wijdt Max Pam twee pagina’s aan het nieuwste Geheim Dagboek van Hans Warren. Vrolijke naslagwerken luidt de kop van Pams artikel. Pam noemt zichzelf een fan op afstand. Zijn toon is dan ook positief, hoewel hij ook een aantal kritische kanttekeningen heeft. In dit dagboekdeel, aldus Pam, klinkt Warrens stem mat, “alsof de sjeu eraf is”. Warrens beschrijving van de jurering van de AKO-literatuurprijs 1989 vindt Pam het hoogtepunt van dit deel. Maar ook het gewone gesukkel in het dagelijks leven noemt hij “hilarisch”. Volgens Pam moet de serie Geheim Dagboek snel worden afgerond:

Ik zie het liefst nog één, heel dik deel dat de laatste elf jaar beslaat. Dan is het klaar en kan ik alleen maar zeggen dat Warren mij door de jaren heen veel leesplezier heeft bezorgd. Maar of ik die dagboeken zal blijven herlezen, vraag ik mij ernstig af. Wel zijn ze absoluut een tijdsdocument en daardoor zullen zij zeker blijven dienen als zeer vrolijke naslagwerken.