In de PZC van zaterdag jl bespreekt Rolf Bosboom Een vriend voor de schemering datdeze week gaat verschijnen. Bosboom is zeer over het boek te spreken:

Het deel over de herenliefde in ’het tumultueuze straatleven’ van Parijs, waar Wouter zich een ’buitenkind’ voelt, zou in 1952 ongetwijfeld hebben geschokt. Niet door het onverbloemd erotische karakter – Geheim dagboek gaat in dat opzicht veel verder – maar door de vanzelfsprekendheid waarmee Warren erover schrijft, in de meeste letterlijke zin schaamteloos.De roman maakt niet alleen daarom indruk. Duidelijk wordt dat Ad den Besten, welbeschouwd, weinig literaire bezwaren kan hebben gehad. Het verhaal boeit, vooral door de wijze waarop de hoofdpersonen dromen najagen, romantisch als ze zijn, maar uiteindelijk worden ingehaald door de kille werkelijkheid van alledag, door de vergeefsheid van het bestaan.Warren toont zich een volgroeid stilist, die haarfijn die realiteit weet te beschrijven. De uitzonderlijk ontwikkelde zintuigen waarvan hij in zijn dagboek blijk geeft, benut hij ten volle. Het sterkst is dat bij de weergave van Wouters en Bahri’s worsteling in het water, die ook de lezer lijkt mee te sleuren.

Klik hier voor de site van de PZC om de volledige recensie van Rolf Bosboom te lezen.