In de Gay Krant van vorige week een jubelende recensie van Een vriend voor de schemering. Alice van Gilst noemt het boek een’fascinerend’, ‘goed geschreven’ ‘prozajuweeltje’. Op www.rozegolf.nl een recensie door Remco van Schellen.Op www.literairnederland.nl was Een vriend voor de schemeringvorige week het boek van de week. Coen Peppelenbos schrijft onder andere:

De roman zit goed in elkaar en is op het tweede deel na met vaart geschreven. Er zitten mooie spiegelingen in het verhaal. Heste verwarmt het onderkoelde lichaam van de bewusteloze Bahri met haar naakte lichaam in het begin. In de nacht voor hun afscheid gaan ze dronken met elkaar naar bed, waarna Bahri in een diepe slaap valt. Je vraagt je af waarom Warren niet later in zijn leven alsnog geprobeerd heeft dit werk uit te geven.

In het Noordhollands Dagblad van 3 februari jl. recenseert Nico de Boeronder de kop ‘Leerling Molegraaf haalt zijn gram bij zijn leermeester’ zowelHet Wekkertje van 23:34 als Een vriend voor de schemering.

Hij [Molegraaf] schrijft (…) doorgaans warm over Warren. Dat zal beslistoprecht gemeend zijn. Maar als hij nu en dan, bijna terloops, onbarmhartiguithaalt naar zijn levensgezel ontkom je niet aan de indruk dat Molegraafvooral ook zijn gram wil halen. Wat hij schrijft is net zo persoonlijkals wat Warren in zijn dagboeken doet. Maar bij Warren, hoe openhartig,genadeloos en schaamteloos hij ook is, wordt het zelden gênant.Als tekstbezorger van Warrens nalatenschap is hij me liever. Zonder hemzouden we misschien ook niet gehoord hebben van de roman Een vriend van [sic!] de schemeringuit 1952. (…) Warren had in zijn dagboeken en novellen al aangetoonddat er in hem ook een romancier verscholen zat, die net als Reve putteuit zijn eigen leven en beschikte over een verfijnde schrijfstijl.En Een vriend voor de schemering getuigt daarvan.