Sinds kort zoeken we naar gedichten die zijn opgedragen aan Hans Warren (zie nieuws 6 april jl.). Na onze ontmoeting met Andreas Oosthoek kunnen we daar een gedicht aan toevoegen. In juli 1977 verscheen in Maatstaf het nu volgende gedicht van hem voor Hans Warren. St. Ouenje mag me gerust vragen hoe het was.het was bijna middag op het grote kerkhoftoen we elkaar aankeken achter het muurtje,jij met een vaas waar water in moestik met alleen maar mijn handen.je had net je broer begraven weggestopt tussen een vreemd volk.verderop stond je familieverdoft, nog niet aan het idee gewend.later heb ik tegen je aangehurktergens in barbès waar het naar pis stinkt,zware knoflook en de luizen om een plaatsje vechten.ik heb tegen je aangehurkteerst met later zonder je familieen gedacht dat het niet zou kunnenjij en ik op een nog noorderlijker kerkhofmet een leeg vaasje in de regen.voor hans