Categoriearchief: Nieuws

Elsloo

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp graven, gebouwen en landschappen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Voor deze aflevering reisde Martin af naar Elsloo, een plek waar Warren en Molegraaf in alle seizoenen graag kwamen.

19 april 1999
(…) Via Bemelen reden we naar Elsloo, naar de weitjes met de pinksterbloemen, M’s lievelingsbloem. Ze bloeiden uitbundig, de aronskelken begonnen ook al en de fruitbomen waren op hun mooist. Sommige deden aan scharen ballerina’s met wijduitstaande hoepelrokken denken. Hier en daar een zwalus, een koolwitje. Prachtige vergezichten, wat is het toch een mooi gebied.

9-9-99
(…) we maakten nog een korte rondrit door Zuid-Limburg. Ons geliefde pinksterbloemenweitje bij Elsloo bleek opnieuw bedekt met een lila waas: het stond er vol herfsttijlozen.

20 maart 2000
(…) Met het schilderij op de achterbank zijn we naar Zuid-Limburg gegaan. M. ontdekte in het weiland bij het kasteel van Elsloo al wat pinksterbloemen.

21 sep 2001
(…) Het hoogtepunt was: gaan kijken of in het weikand tussen Elsloo en Geulle de herfsttijlozen bloeiden, en dat deden ze, overvloediger dan ooit, ze leken wat dieper lila. Juist toen we daar waren, rond half vijf , brak de zon door. We waren allebei eventjes gelukkig.




Uit de nalatenschap van Hans Warren – deel 34: Augusta Peaux

Momenteel werkt Mario Molegraaf aan de biografie van Hans Warren. Op zijn ontdekkingstocht door het leven van Warren stuit hij regelmatig op interessante vondsten. Op de eerste dag van elke maand deelt hij zo’n vondst met de bezoekers van onze website.

Peauxezie noemde iemand het tijdens de presentatie in Nijmegen op 29 november jl. Gevierd werd het verschijnen van De wilgen, de velden, het water met de poëzie van Augusta Peaux (1859-1944). De bundel is ook een beetje een postuum werk van Hans Warren. Hij noemt haar voor het eerst in zijn dagboek op 26 februari 1977. Hij werkt aan de Spiegel van de Nederlandse poëzie en stuit dan op haar gedicht ‘Eenzaam kerkhof’. Hij noemt het ‘een erg goed vers, bevlogen, met iets mysterieus. Het is niet zozeer geschreven als wel gedicteerd. Hier is van echte inspiratie sprake, die stamelen deed, tot een extase voerde. De bundel bevat meer prachtige verzen, maar “Eenzaam kerkhof” maakt dat ik alles wat Augusta Peaux geschreven heeft ga lezen.’ Het bleef niet bij lezen, hij ging ook op onderzoek uit. Op 25 april 1984 heeft hij in dit kader een ontmoeting met de medicus Arnold Rijpperda Wierdsma (1906-1988), die de dichteres vanaf 1936 tot haar dood heeft behandeld. Hij had een kleine huisartspraktijk en was geneesheer-directeur van ‘Berkenoord’, een tehuis voor geesteszieken waarin Augusta Peaux enige tijd opgenomen is geweest. Rijpperda Wierdsma leest voor van zijn dokterskaarten, drie stuks, Hans Warren noteert. De arts schenkt ook Peaux’ dichtbundels en enkele brieven van haar broer. Belangrijke stukjes voor de Peaux-legpuzzel. In november 1987 bedenkt schrijver en specialist in vergeten auteurs Jeroen Brouwers, die van de naspeuringen heeft vernomen, Hans Warren met een fraai portretje van Augusta Peaux, door haar gesigneerd. Al in 1983 vernemen we in Geheim dagboek dat men bij uitgeverij Bert Bakker mogelijk iets voelt ‘voor een heruitgave van deze bijna vergeten schrijfster’. Het is er nooit van gekomen, maar heel veel later is het dus toch gelukt, met dank aan Liverse, de uitgeverij van Henk Verweerd uit Dordrecht, waar de poëzie, genre in het nauw, zoveel ruimte krijgt.

Mario Molegraaf

Seks in de biografie

De zojuist verschenen nieuwe aflevering van het Nieuw Letterkundig Magazijn is geheel gewijd aan het thema ‘Seks in de biografie’. Onder de auteurs
van nog niet voltooide biografieën die door de redactie zijn uitgenodigd, bevindt zich ook Mario Molegraaf. Zijn bijdrage ‘Seks in de biografie van Hans Warren’, zal te lezen zijn als januari-aflevering van onze serie ‘Uit de nalatenschap’.

Roman van Andreas Oosthoek bij Cossee

Van Andreas Oosthoek (Nieuwdorp, 1942) voormalig hoofdredacteur van de Provinciale Zeeuwse Courant en persoonlijke vriend van Hans Warren verschijnt in februari Het relaas van Solle, zijn romandebuut.

Over het boek:

De jonge Solle groeit op in de Zeeuwse polder van de jaren vijftig, waar hij later het familiebedrijf zal overnemen. Als boerenzoon op het gymnasium is hij een buitenbeentje, maar dan ontmoet hij de excentrieke Jacques – een ‘buutendieker’, net als hij. De jongens worden onafscheidelijk. Terwijl Solle zich sterk verbonden voelt met zijn geschiedenis en familie, wil de jonge baron Jacques Christophe d’Ulm de wijde wereld in. Hij wil een nomadisch bestaan leiden, de vrijheid opzoeken, flaneren langs de boulevards van Parijs. Behalve aan Solle heeft hij zich nooit kunnen binden. Ondanks hun zielsverwantschap, vertrekt Jacques naar Frankrijk. Het contact tussen de jongens blijft intensief, ook op grote afstand. Al bewegen hun levens in andere richtingen, ze blijven dromen van een toekomst met elkaar. Maar dan wordt Jacques getroffen door een onbekende ziekte, en verdwijnt alle hoop op een lang leven. Plotseling is hun tijd samen beperkt, en blijft Solle met niets dan herinneringen achter.