Categoriearchief: Geen categorie

Uit de nalatenschap van Hans Warren 118 ~ 1 februari 1953

1 februari 1953 heet het boek. Een door Ad Zuiderent samengestelde bloemlezing met de ondertitel ‘Stormramp en watersnood, nagewerkt in gedichten, verhalen en toneeltekst’. Het exemplaar waarop ik onlangs op Marktplaats stuitte, voert niet alleen terug naar die fatale datum, bijna zeventig jaar geleden. Via dit exemplaar, alleen via dit exemplaar, gaan we óók terug naar 12 september 1986. De werkzaamheden aan de Oosterscheldekering waren bijna afgesloten en het Ministerie van Verkeer en Waterstaat had de in 1 februari 1953 vertegenwoordigde auteurs uitgenodigd voor een dagtocht. Met een béétje bijbedoeling: men hoopte op toepasselijke tekst. Uiteindelijk koos men voor regels van Ed Leeflang, diens rijm ‘hier gaan over het tij/ de maan de wind en wij’ is in een onvindbaar hoekje van de kering weggestopt. Maar ook Hans Warren deed een poging, liever gezegd verschillende pogingen, zie de doorslag van zijn brief. ‘Ik zou het om sentimentele redenen fijn vinden als mijn woorden werden gekozen: de naam van mijn vader, de waterbouwkundige, op dit grootse waterbouwkundige werk,’ bekent hij in de uitvoerige dagboeknotitie over het schrijversreisje. Tijdens het uitje liet iemand een exemplaar van 1 februari 1953 rondgaan en vroeg de aanwezigen er hun handtekening in te zetten. Onder meer Hans Warren en Bert Schierbeek gingen daarop in. Zelfs de uitgever zette zijn zwierige signatuur op het titelblad. Hans Warrens souvenirs rondom 12 september 1986 bleven bewaard, zelfs de menukaart van het maal waarmee de dag werd afgesloten. In de inhoudsopgave van het unieke exemplaar van 1 februari 1953 duikt ook de handtekening op van Theun de Vries, ‘als onvoorziene gast’. Er staat geen werk van hem in de bloemlezing, maar zoals Hans Warren in zijn dagboek uitlegt: ‘De Vries hoorde eigenlijk niet bij het gezelschap. Hij had zichzelf uitgenodigd voor de officiële opening door de koningin, maar men had hem naar dit evenement verwezen.’ Een extra verhaal achter dit boek met verhaal.

MARIO MOLEGRAAF

Le Sapiche

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze maand: Le Sapiche, van 1993 tot 2005 gevestigd aan de Rijksweg 12 te Gulpen.

Geheim Dagboek 22 aug. [2000] – 19.50 – (…) We gingen verder naar Zuid-Limburg, en ten slotte naar restaurant Le Sapiche in Gulpen.

Ik vond het er goed, maar een stukje kalfsvlees beviel me niet. Ik kreeg het niet fijn gekauwd, vreesde me te verslikken. (…)

28 jan. [2001] – 22.10 – (…) Vooral mijn linkerbeen was gezwollen en pijnlijk, ik wist haast niet in en uit de auto te komen, maar ik had het naar m’n zin. Om een uur of halfvijf, er kwam al iets avondlijks in de sfeer, vroegen we ons af waar we zouden eten. Het werd ‘Le Sapiche’ in Gulpen, waaraan M. goede herinneringen had, ik was alles vergeten. We konden er terecht, er zaten al meer gasten. Ik vond het eten er ronduit slecht, op een crème brûlée van ganzenlever na, een onderdeel van vijf bereidingen van ganzenlever. Ik kreeg er een heerlijk glas Coteaux du Layon bij. M. bezwoer veel dingen lekker te vinden, maar bleek achteraf ook niet al te enthousiast. (…) De afdaling naar het toilet was moeilijk, alleen met de assistentie van de patronne en M. te volbrengen. Hoe hij me de auto binnen heeft gewerkt, snap ik niet. Ik snakte naar adem. Binnen vijf kwartier waren we thuis, ik heb haast de hele weg geslapen. (…)

Restaurant L’Orage

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze maand: restaurant L’Orage, tot 2009 gevestigd aan de Oude Delft 111 in Delft.

Geheim Dagboek 12 mei [1995] – 15.20 – (…) we zijn daarna in L’Orage in Delft gaan eten, een klein restaurant met een Deense kokkin, Jannie Munk, vorig jaar uitgeroepen tot Lady-chef-of-the-year. Aanvankelijk was alles heerlijk, de krabloempia bijvoorbeeld. Maar toen het druk werd, ging het mis. Het hoofdgerecht was ronduit slecht, een hoopje murwe parelhoen op een ander onsmakelijk hoopje.

Jachtse bos

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer het Jachtse Bos (ook bekend als Abbekindersebos), ten zuiden van Kloetinge.

3 jan. [1944] – (…) Ik heb in Sibylle’s bed geslapen, haar uitzicht gezien op de achterkant van de huizen, de tuintjes, de bomen van ’t bolwerk, en, heel ver weg, bij de watertoren, de donkere streep van het Jachtse Bos, als een heuvel. (…)

31 dec. [1972] – 18 uur. – Stralende dag, zon zolang het maar kon, lichte vorst. In de middaguren hebben we met ons vijven een fietstocht gemaakt. Via Kloetinge naar Kattendijke, langs de Oosterschelde tot Wemeldinge, over Kapelle en langs het Jachtse Bos terug. Het was vrijwel windstil. (…)

29 sep. [1976] – 9.15 – Om kwart voor twaalf ben ik gisteren met Nico gaan wandelen, naar het Jachtse Bos. Het was warm, wollig herfstweer. (…)

24 sep. [1977] – Het gedoe met de ridderorde is achter de rug. Dinsdagmiddag de twintigste om drie uur arriveerde Theo die zo aardig was om voor de gelegenheid de rol van partner te spelen. (…) Theo vroeg weer of ik hem om twaalf uur wilde wekken. Ik was toen eerst al naar Goes geweest om boodschappen. Het was fraai weer en we hebben na de lunch een wandeling gemaakt naar het Jachtse Bos. (…)

30 juli [1978] – 21.30 – (…) Ik ging hem [= Mario] gisteren met een taxi afhalen, hij zou om kwart over twaalf op het station van Goes aankomen. (…)
Wegens de warmte gingen we onder de spar in de voortuin zitten. We praatten luchtig, verkennend, bij sandwiches en koffie. Later maakten we een lange wandeling. Door de boomgaard, door het Jachtse Bos, langs de Maria-Magdalena-hoeve en terug. (…)

25 mei [1994] – 23 u. – (…) vanavond hebben we een rondritje gemaakt, M. stelde het voor. (…) Op de terugweg wilde M. langs het Jachtse Bos om een uil te zien. Hij werd op zijn wenken bediend: er zat een ransuil op een bordje langs de weg.

11 aug. [2001] – 20.15 – Ik voelde me vanmiddag opgesloten. Ik speelde M. alle mogelijkheden voor een tocht toe omdat ik een goede stoelgang heb gehad, maar hij reageerde niet. Hij gaf me een plaspil en dirigeerde me naar m’n hokje. Later zijn we toch even op pad geweest. Hij had, naar we dachten, een briljant idee: me regelmatig mijn wandeling in het Jachtse Bos laten maken. Het gaat niet door. Het bos bleek alleen toegankelijk voor buizerds (we zagen er vier) en voor ervaren woudlopers. De paden waren nauwelijks begaanbaar en overal waren er obstakels, ik dreigde te vallen. (…)

Zie ook Warren’s bundels Pastorale (1946) en ’t Zelve Anders (1975).

HBS in Goes

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer de voormalige HBS – van 1935 tot zijn eindexamen op 5 juli 1941 – van Warren aan de Albert Joachimikade 5 te Goes.