Categoriearchief: Algemeen

Naar de tandarts met Hans Warren

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer de voormalige tandartspraktijk van Hans Stam aan de F. den Hollanderlaan 16 te Goes (tegenwoordig: osteopathiepraktijk Beter).

Uit Geheim Dagboek:
9 juli. [1972] – (…) Ik kon ‘s-nachts niet slapen van de pijn. Om acht uur Hans Stam opgebeld, die bleek met vakantie. Ik kon om kwart voor elf bij zijn vervanger Hage terecht. (…)
29 april [1982] – Ongelooflijk opgelucht. Na ruim twee jaar móest ik naar de tandarts: mijn gedeeltelijke gebitje was geknapt, een kies afgebroken, een vulling uit een hoektand los. Het is allemaal gemaakt. ‘Het restant houdt zich goed,’ zei Hans Stam bemoedigend. Ik ben in jubelstemming. (…) 
10 jan. [1983] – 12.50 – Om elf uur moest ik bij de tandarts zijn om te ‘happen’ voor een nieuw partieel bovengebit. Het oude was net voor de kerstdagen geknapt, maar nog wel bruikbaar als ik voorzichtig at. (…)
19 okt. [1984] – 10.30 – (…) Eergisteren en gisteren naar de tandarts geweest. De opening tussen tanden en gebitje was inderdaad te groot. (…)
18 april [1985] – 20 uur – Het viel niet mee bij de tandarts. De kies moest eruit, en dat werd een marteling. Twee wortels waren nog heel sterk, de derde bleek verrot. (…)
11 dec. [1986] – 11.30 – Om naar Hans Stam te gaan had ik me gisteren als slachtoffer voorbereid. Gebaad, m’n beste kleren aan, de ruïnes geborsteld. Precies om zes uur leverde M. me af. (…)
14 sep. [1988] – 11 uur – (…) bij het avondeten brak een hoektand. Ik at een stukje Parmezaanse kaas en dacht dat er een kiezelsteen in zat. De tand was al lang verkleurd en gebarsten. Ik besloot meteen een briefje bij Hans Stam te brengen. Hij deed zelf open en hij is meteen aan het werk gegaan. (…)
14 feb. [1990] – 10 uur- Gisteren erge kiespijn, M. bleef drammen dat ik de tandarts moest opbellen. Ik zag geen uitweg, straks kan ik bij Hans Stam terecht. (…)

Het huis van Maria de Roo

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer het huis van Maria “Sibylle” de Roo (1923 – 1993), Kreukelmarkt 2 in Goes (thans: Soit Conceptstore).

Uit Geheim Dagboek:
17 juli. [1943] – Gisteren ben ik bij Sibylle geweest! Ik heb lang geaarzeld en gewacht (…).Ik beklom de hardstenen stoep en belde aan. Een dienstbode liet me binnen in een rijk gemeubileerde kamer, waarin niemand aanwezig was. Er lag een boeket lamsoorbloemen op tafel, van nervositeit nam ik het op, en stond er wel heel dwaas mee in m’n handen toen ik lichte voetstappen op de trap hoorde, de deur zwaaide open en Sibylle kwam binnen. (…)
3 jan, [1944] – De eerste en tweede januari naar Sibylle geweest; gezellige dagen, prettige sfeer, wat te veel en te lang binnen zitten en te weinig buiten zijn, te weinig alleen met haar ook (behalve ik logeerden er nog een vriendin, een nichtje en een andere dame). Er kwam veel visite. In dat huis merk je wat het eten betreft totaal niets van de oorlog. Ze hebben de onwaarschijnlijkste dingen, als krenten en rozijnen in oliebollen, je kreeg oude port, allerlei andere dranken. Gebak, uitgebreide menu’s van voortreffelijk voedsel; iedere gast had een stuk uitstekende toiletzeep, onbegrijpelijk maar heerlijk. (…)
14 maart. [1944] – Jongstleden zondag naar Goes geweest. Ik kwam tegen twaalven bij Sibylle aan; na de lunch begon het te regenen, en pas om ongeveer vier uur konden we gaan wandelen (…).

Menno ter Braak

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer Menno ter Braak (Eibergen 1902 – Den Haag 1940), begraven te Oud Eik en Duinen te Den Haag.

Uit Geheim Dagboek:
30 nov. [1955] – 10.30. – (…) Bij het herlezen een poging gedaan iets van Ter Braak tot me te nemen. Het lukt niet. Onleesbaar. Vroeger geneerde ik me voor mijn eigenzinnigheid. Oh, die papieren Hollandse goden. (…)

29 juli. [1957] – 15 uur. – (…) Van der W. (…) was een van die zeldzame leraren die de moderne literatuur behandelden. Hij besprak met ons in de jaren dertig Slauerhoff, Nijhoff, Marsman, Van Ostaijen, Vestdijk, Ter Braak en Du Perron. En van de ouderen drong hij ons telkens weer Karel van de Woestijne op. (…)


15 april. [1970] – Forum, voltooid verleden tijd; (…) Ik heb Forum niet bewust beleefd, was net veertien toen het tijdschrift in 1935 de geest gaf. Ter Braak heb ik altijd onleesbaar gevonden. (…) (Toch) bleef de Forum-geest, als je het zo mag noemen, leven door Du Perron en Ter Braak. Het Tijdschrift was hun spreekbuis geweest. Ter Braak had er zijn Démasqué der Schoonheid in gepubliceerd. (…)


18 nov. [1986] – 10.10 – Gisteren zijn M. en ik naar de Zeeuwse bibliotheek geweest om een begin te maken met de dagboekenkalender. (…) Ook heb ik het enige exemplaar dat men bezit van Mein Kampf meegenomen. (…) Wat een verwerpelijk geschrijf, wat een slecht mens. Dat íemand hier intrapte, dat íemand hierin meeging!. Ik kan me de wanhoop voorstellen van Ter Braak die zo goed als vergeefs zijn stem verhief tegen deze monsterlijke volksmenner. (…)

De Oude Mol in Nijmegen

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer: boekhandel De Oude Mol (Van Broeckhuysenstraat 34 in Nijmegen).  

Uit Geheim Dagboek:
23 dec. [1983] – Een zinloze gang gisteren naar boekhandel De Oude Mol. Opgepept met hartpillen, aspirine, abdijsiroop en otrivin begaf ik me rochelend op pad. Om halfzeven waren we in Nijmegen. Nergens een taxi, we moesten het hele eind lopen. Aardige, moderne, goed gesorteerde winkel, prettige mensen, etalage met al mijn werken, prikbord met een reeks artikelen over me. Het werd hondenweer en er kwam nauwelijks iemand. Na een kwartier niet, na een uur niet, en na twee uur niet. De schaamte die je dan bevangt. Willem de Rooij bracht ons door de stortregen naar de trein, hij negeerde de flop. (…)

Zweth

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer: restaurant “De Zwetheul” te Zweth, ten noorden van Schiedam (thans restaurant “Aan de Zweth”.

Uit Geheim Dagboek:
21 juni [1996] – 15.15 – (…) We besloten te gaan eten in De Zwetheul, een gelegenheid langs het Schiekanaal, even voorbij Delft, Rotterdamseweg 480. De maître d’hôtel zwaaide de deur open: ‘Goedenavond meneer Warren, wat prettig dat u hier komt.’ We kregen een ware voorkeursbehandeling, met diverse bezoeken van de gastheer en de kok. Het eten was verrukkelijk, een sardine op z’n Provençaals, lauwe kreeftensalade, tarbot in Noilly-Pratt-saus, Bresse-duif met gebakken ganzenlever in portsaus. Een heerlijke meursault Les Criots en een graves Château Carbonnieux.
4 maart [1998] – 20.40 – (…) De bomen in Rijswijk loeiden met hun takken, en toen we bij De Zwetheul aankwamen, stormde het zo hard over het water dat m’n adem werd afgesneden. Het eten was heel goed, zelden zulke heerlijke kreeft gegeten, smeltend zacht, zowel in de entrée riche als in het hoofdgerecht, kreeft in marsepeinsaus. We dronken een Provençaalse wijn, Château Simone. (…)