Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp graven, gebouwen en landschappen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren.

In zijn dagboek noteert Hans Warren over de jaren heen geregeld over de Biezelingse Ham. Bijvoorbeeld in 1977 als Peter Muller van de Eliance Pers exemplaren levert van de bundel Sperma en tranen:

9 maart 1977
Peter ziet er aardig uit. Mooie tanden, goed gezicht, redelijk figuur. (…) Graag wilde hij iets van de omgeving hier zien en daarom reden we in zijn Eend naar de Biezelingse Ham, vervolgens dwars door het eiland naar Wemeldinge (…).

Een paar dagen later op 14 maart 1977 schrijft Warren: Lon en Mensje van Keulen kwamen tegen de noen te voorschijn. Uitvoerig ontbeten. Lon dronk vele koppen zwarte koffie. Daarna hebben we een wandeling gemaakt langs de Biezelingse Ham, waar Lon een serie foto’s van me maakte. Hij wilde me en profil tegen een dreigende lucht. Hij kreeg zijn zin: de zon was verdwenen, er woei een gure wind. Leeuwerikken stegen zingend op, dat wel, er waren veel vogels.

Vanaf 1978 bezoekt Warren de Biezelingse Ham met Mario, tot zelfs in zijn laatste levensjaar:

1998, 12 aug.
In de Biezelingse Ham zagen we veel jonge bergeenden, van allerlei formaat. De aardakker bloeide overal uitbundig.
2001, 17 juni
(…) Daarna reden we nog een rondje door de Zak van Zuid-Beveland: de Biezelingse Ham, Hoedekenskerke, de Zwake, de Bloemendijken.

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren.

19 januari 1947
(…) Verdere invloeden: Dr. Thijsse en Alain-Fournier, de een voor de natuur, de ander voor de literatuur. Du Perron, om kritisch te worden.

29 juli 1953
(…) Ik zocht een passage op in Du Perrons In deze grootse tijd, raakte aan het lezen en… ben volkomen opgekikkerd.

30 november 1955
(…) Bij het herlezen een poging gedaan iets van Ter Braak tot me te nemen. Het lukt niet. Onleesbaar. Vroeger geneerde ik me voor mijn eigenzinnigheid. Oh, die papieren Hollandse goden. Mijn respect voor Du Perron is nog steeds groot al vraag ik me af hoe een man die l’âge de raison bereikt heeft nog jaren warm kan lopen voor iemand als Multatuli.

29 juli 1957 (herinnering aan leraar Van der W.)
Hij was een van die zeldzame leraren die de moderne literatuur behandelden. Hij besprak met ons in de jaren dertig Slauerhoff, Nijhoff, Marsman, Van Ostaijen, Vestdijk, Ter Braak en Du Perron. En van de ouderen drong hij ons telkens weer Karel van den Woestijne op. Bovenal moesten we Land van herkomst lezen. We lazen het, ik ben hem er nog steeds dankbaar voor, voor heel die wereld die hij voor me geopend heeft. (…)

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren.

19 januari 1947
(…) Verdere invloeden: Dr. Thijsse en Alain-Fournier, de een voor de natuur, de ander voor de literatuur. Du Perron, om kritisch te worden.

29 juli 1953
(…) Ik zocht een passage op in Du Perrons In deze grootse tijd, raakte aan het lezen en… ben volkomen opgekikkerd.

30 november 1955
(…) Bij het herlezen een poging gedaan iets van Ter Braak tot me te nemen. Het lukt niet. Onleesbaar. Vroeger geneerde ik me voor mijn eigenzinnigheid. Oh, die papieren Hollandse goden. Mijn respect voor Du Perron is nog steeds groot al vraag ik me af hoe een man die l’âge de raison bereikt heeft nog jaren warm kan lopen voor iemand als Multatuli.

29 juli 1957 (herinnering aan leraar Van der W.)
Hij was een van die zeldzame leraren die de moderne literatuur behandelden. Hij besprak met ons in de jaren dertig Slauerhoff, Nijhoff, Marsman, Van Ostaijen, Vestdijk, Ter Braak en Du Perron. En van de ouderen drong hij ons telkens weer Karel van den Woestijne op. Bovenal moesten we Land van herkomst lezen. We lazen het, ik ben hem er nog steeds dankbaar voor, voor heel die wereld die hij voor me geopend heeft. (…)