Auteursarchief: Ronny en Eric

Uit de nalatenschap van Hans Warren 71 ~ Het Beheersinstituut

Het is een treurig stemmend dossier, het in het Nationaal Archief bewaarde dossier van het Nederlandse Beheersinstituut over Pieter Warren, de vader van. Een vroegere naam van het Beheersinstituut was Adviescommissie Rechtsherstel en Beheer. Rechtsherstel? Het oogt eerder of de oude nazi’s door nieuwe worden opgevolgd. Hans Warren lijkt de ontwikkelingen rond zijn vader, na de bevrijding in 1944 vervolgd omdat hij zich ‘in strijd met de belangen van het Nederlandse Volk’ zou hebben gedragen, grotendeels te negeren. Tegelijk hebben ze hem diep geraakt. De afbeeldingen vertellen een heel klein deel van het verhaal. Een brief van zijn moeder. Ze heeft het, nadat de uitbetaling van het salaris van haar man is gestopt en diens spaarbankboekje in beslag is genomen, een halfjaar kunnen uitzingen. Maar op 28 oktober 1945 moet ze de vernederende vraag stellen: ze heeft geld nodig voor levensonderhoud. En een brief van 7 februari 1946 door Hans Warrens vader, ook over geld. Geld vanwege een lange autorit, zijn zoon heeft hem een maand eerder à raison van f 86,30 opgehaald toen hij werd vrijgelaten uit het interneringskamp te Vught. Een vreemde reis moet dat zijn geweest. Wat hebben vader en zoon op de terugweg naar de Zeedijk tegen elkaar gezegd? We zullen het nooit weten, maar dit deprimerende dossier onthult in ieder geval een paar geheimen waarover in Geheim dagboek wordt gezwegen.

MARIO MOLEGRAAF

Restaurant Spandershoeve in Hilversum

Op zijn zwerftocht door Nederland fotografeert Martin van der Kamp landschappen, graven en gebouwen die verbonden kunnen worden met het leven en werk van Hans Warren. Deze keer: restaurant Spandershoeve aan de Bussumergrintweg 46 te Hilversum.

Geheim Dagboek 3 sep. [1999] – 20.15 – Gisteren omstreeks de noen zijn we naar de Hoge Veluwe gegaan. (…) Strompelend haalde ik het parkeerterrein en ik ben niet meer overeind gekomen voor we restaurant Spandershoeve in Hilversum bereikten. Fantastisch, de lekkerste Indonesische maaltijd die ik ooit at.

7 dec. [1999] – 15.30 – [We] besloten (…) te gaan eten in De Spandershoeve, het enige Indonesische restaurant met een Michelinster. Het bleek er weer heerlijk. Ook daar was het koud, alle mensen lijken erg spartaans tegenwoordig. Ik had problemen met lopen, dreigde telkens te vallen. M. rukt dan driftig aan me, ‘om me te helpen’. (…)

Hongerklop is verschenen

Begin deze maand verscheen bij uitgeverij Liverse de tweede poëziebundel van Eric de Rooij: Hongerklop.

Op acht december werd Hongerklop, het vijftigste deel in de Bordeauxreeks, feestelijk gelanceerd met muziek, voordrachten en poëzie. Co Woudsma las eigen gedichten voor en zijn favoriete gedicht uit Hongerklop. Ronny Boogaart analyseerde op taalkundige wijze het gedicht Het jonge falen en vertelde uitgebreid over het zelfstandige gebruik van bijzinnen. Oscar Kerkman had drie gedichten uit mijn eerste bundel op muziek gezet, zong en begeleidde zichzelf op de piano. Het eerste exemplaar ging naar Kees Klok, bij aanvang al de redacteur van deze reeks. Zie voor de eerste berichten over deze bundel: Kees Klok histoblog en Zeeland geboekt.

Behalve bij de boekhandel kun je het boek ook hier bestellen.

19 december, sterfdatum Hans Warren

Op 19 december 2001 overleed Hans Warren.  Speciaal voor deze dag heeft Mario Molegraaf uit de nalatenschap een ongepubliceerd gedicht geselecteerd:

HANS WARREN ~ TREKVOGEL

Vogel over het slik, fluitende klacht

Uit verder land dan deze warme wolken

Fluitende vogel uit die noordse nacht

Langs al uw roepen in het verre wil ik volgen.

De stroom ligt nu zo grijs, de aarde leeg

Er is geen houvast in de mist. Moet ik nog blijven?

Uit mijn vermoeidheid gaat mijn heimwee mee

Ik zal mijn bladen in de trage regen schrijven.

(22 augustus 1944)

Niet alleen onze website staat stil bij het overlijden van Hans Warren, ook Neerlandistiek.nl brengt een hommage door op 17, 18 en 19 december een gedicht van Hans Warren te publiceren.

Uit de nalatenschap van Hans Warren 70 ~ Dagkalender

Het is weer de tijd om een kalender te kiezen. Alleen bestaat de leukste kalender niet meer. Of misschien mag ik dat niet zeggen, ik ben bevooroordeeld, Hans Warren en ik maakten hem namelijk zelf, de poëziekalender. Bijna onbewust volg ik nog steeds de actuele poëzie met kalenderogen en verheug me wanneer ik stuit op een decembervers, een nieuwjaarssonnet of een pinkstergedicht. Maar aan het prachtige project kwam door uitgeefstersonhandigheid een eind. Een project waardoor heel Nederland elke dag de beste Nederlandse poëzie las. Bijna niet meer voorstelbaar, de dichtkunst is inmiddels verwezen naar een ver reservaat, alle richtingborden zijn verwijderd. ‘Heel Nederland’ is natuurlijk een beetje overdreven, maar van aflevering één, de kalender voor 1985, werden er razendsnel vijftienduizend verkocht en op een gegeven moment was de oplage dertigduizend exemplaren. Het was niet ons eigen idee, Laurens van Krevelen van uitgeverij Meulenhoff kwam ermee, in aansluiting op een eenmalige dagkalender met Japanse poëzie. Hij opperde bij een bezoek op 2 september 1983 dat Hans Warren de kalender met een ander zou moeten maken. Wat Hans niet beviel, begrijpen we uit zijn dagboek: ‘Hij noemde Wiel Kusters (nooit), Boudewijn Büch (liever niet) of Vic van de Reijt (eventueel). Maar het betekent waarschijnlijk dubbel werk en half honorarium. Mario en ik doen het daarom liefst helemaal zelf.’ De ‘proefmaand’, december, viel zo in de smaak dat we onze gang mochten gaan. We maakten tot Hans’ dood achttien afleveringen, de laatste was de kalender voor 2002. Eén kalender (1988) was gewijd aan dagboeken, maar verder gedichten, gedichten en nog eens gedichten. Het eerste van die ruim zesduizend gedichten, op 1 januari 1985, was trouwens van Boudewijn Büch. En Wiel Kusters duikt op 6 januari 1985 al op, met een driekoningengedicht. Zo’n oude aflevering zou zonder meer tot nieuwe aflevering kunnen worden gepromoveerd, een kwestie van simpelweg het jaartal 1985 door het jaartal 2019 vervangen. ‘Heel Nederland’ zou vast voor deze kalender kiezen.

MARIO MOLEGRAAF