Momenteel werkt Mario Molegraaf aan de biografie van Hans Warren. Op zijn ontdekkingstocht door het leven van Warren stuit hij regelmatig op interessante vondsten. Op de eerste dag van elke maand deelt hij zo’n vondst met de bezoekers van onze website.

‘Ik voel mezelf meer een Mennes dan een Warren,’ noteert Hans Warren op een gegeven moment in zijn dagboek. Een gevoel dat hem werd bijgebracht door zijn moeder, zelf een Mennes, Albertina Femmetje, geboren op 28 februari 1894, om vijf uur ’s morgens om precies te zijn. Vooral voelde Hans Warren zich verwant aan zijn overgrootvader. Mei 1943 loopt hij rond met lang haar, enorme bakkebaarden en het brilletje van deze Jan Alberts Mennes. Hij is de meest illustere figuur uit Hans Warrens voorgeslacht, hij haalde de Encyclopedie van Zeeland en zelfs een website als Orgues en France et dans la monde. ‘Ce facteur, ancien de chez lohmann et de chez preuniger, s’était installé en 1843 à son compte à Middelburg et s’était spécialisé dans la construction de petits orgues.’ Volgens de gegevens van de kerkelijke gemeente Groningen is hij, een zoon van Gerrit Mennes en Maria Pol, op vrijdag 3 juli 1807 in de Martinikerk gedoopt. Over de volgende drieëndertig jaar van zijn bestaan valt niet veel te achterhalen, ook niet in de enorme doos met tekeningen en nota’s van hem in het Gemeentearchief van Rotterdam. In elk geval belandt Jan A. Mennes in 1840 te Middelburg als knecht van Diederik Hendrik Lohman (1797-1856), een beruchte telg uit een beroemd geslacht van Groningse orgelbouwers. Al snel gingen hij en een andere Lohman, de uit Utrecht afkomstige G.H. Preuniger (1814-1851), zonder Lohman verder, zo blijkt uit de advertentie van oktober 1840. Ook tussen hen kwam het tot een breuk, zie de twee andere knipsels van november 1842. In 1850 trouwt Jan A. Mennes met een veel jongere vrouw, de twee kinderen die ze al hebben, worden bij die gelegenheid erkend en gewettigd. Eind 1890 overlijdt hij. Even was het een familiebedrijf, J.A. Mennes & Zonen, vervolgens & Zoon, toen verdween ook die ene Zoon. Maar hij was de trots van de familie, en hij kijkt ook trots op het schilderijtje dat van hem bestaat, met rechtsboven een heus familiewapen. Alleen draagt hij op het portret geen brilletje. Híj had dat niet nodig om zich te voelen wie hij was, Jan Albert Mennes, orgelmaker.