Door Rutger Vahl.
Op 16 januari overleed Timothy Yearwood. Liefhebbers van het Geheim Dagboek kennen hem als de Britse militair op wie Hans Warren na de oorlog een paar jaar hopeloos verliefd was.
In december 1944, kort na de bevrijding van Zeeland, worden in het ouderlijk huis van Warren Engelse soldaten ingekwartierd. Eén van hen is Timothy Yearwood, een 25-jarige luitenant, afkomstig van Barbados, die in Cambridge rechten studeert. Warren wordt verliefd op Yearwood, ook al is hij zijn type niet: ‘bleek, vaal, niet mooi, tikje aristocratisch’. Daarnaast is de soldaat getrouwd en vader van een zoontje. De liefde is nimmer wederzijds. Timothy praat graag over zijn vrouw en denkt dat Warren gelukkig is met Sybille. (Terwijl Timothy voor Sybille juist reden is de relatie met Warren te verbreken). Ondertussen wordt Warren steeds verliefder op de Britse bevrijder. Op 21 maart 1945 noteert hij: ‘Ik verwaarloos alles wegens hem, word gek van liefde.’ Begin mei keert Yearwood terug naar Engeland.
In de jaren daarna blijft Warren naar Yearwood verlangen. Zijn gevoelens verwoordt hij in gedichten als Winterliefde, Ontmoeting op een winterweg, Het Einde en Aan het Zuid-Sloe. Hij publiceert deze in de bundel Eiland in de Stroom in 1951. De liefde voor Yearwood is dan al een tijdje dood. Als Timothy in februari 1950 weer eens een foto stuurt, vindt Warren hem ‘ronduit een griezel’ geworden. Yearwood verdwijnt uit Geheim Dagboek om pas in 1993 weer op te duiken. Samen met zijn levenspartner Mario luistert Warren naar de radio. Die zendt enkele op muziek gezette verzen van hem uit. Bij het gedicht Aan het Zuid-Sloe raakt de bejaarde dichter ontroert. Hij durft niet aan Mario te bekennen dat de ‘jij’ in het gedicht Timothy Yearwood is.
Warren heeft Yearwood na 1945 niet meer teruggezien. De Brit vestigt zich in het stadje Bexhill, voltooit zijn rechtenstudie en wordt advocaat. Een necrologie in de Hastings Observer memoreert Yearwood als iemand met hart voor zijn cliënten en als brave burger (‘pillar of community’) die lid was van de Rotary en diverse golfclubs. Yearwood laat een vrouw achter en één zoon, Michael. Dat moet het zoontje zijn uit zijn eerste huwelijk met Sheila, over wie Warren in Geheim Dagboek schrijft.
Tussen alle liefdes in Warrens leven neemt Yearwood een bescheiden plaats in. Vlak na de bevrijding was hij een paar jaar belangrijk voor de jonge dichter. De verliefdheid sterkte hem in de overtuiging dat zijn homoseksuele gevoelens oprecht waren. Toch heeft deze liefde geen blijvende indruk achtergelaten. Dat Yearwood de dagboekbloemlezing Om het Behoud der Eenzaamheid niet haalde, is veelzeggend. Maar Timothy Yearwood zal voortleven in Geheim Dagboek en in enkele zeer fraaie gedichten, waarvoor hij – waarschijnlijk zonder het zelf ooit te hebben geweten – inspiratie leverde.
Aan het Zuid-Sloe
Dit is de stroom. Felblauwe zonnen vloeiden saam
en glinsterend water tussen het oud goud der rieten.Het ijle klokkenspel der rinkelende vogels
komt zonrijp aangevlaagd over het ruisend vlieten
der drukke golven in de lauwe voorjaarswind.Zonlicht speelt even op je losgewaaide haren
en glijdt langs je gezicht, glanst over deze uren –
niets blijft er van dan pijn en wat herinnering.Want onze levens vloeien, doelloze rivieren,
tezamen en uiteen, en ter vertroosting wijzen
we elkaar de zon en een roofvogel op het moeras.Straks is ook dit voorbij, vervaagt het tot verleden.
Dan weet er niemand meer, hoe hunkerend het was,
waar wij naar luisterden, wat wij elkaar vertelden,
en dat het voorjaar was, met bloemen in het gras.
