In de serie Privé-domein van de Arbeiderspers verscheen in 2006 een keuze uit de dagboeken van André Gide uit de jaren 1918-1939, onder de titel Het innerlijk blauw. Maar Gide leefde tot 1951 en hield dagboek tot aan zijn dood. Ria Zifkamp doet een oproep aan de Arbeiderspers voor een tweede deel, met de latere dagboeken van Gide. Vertaalster Mirjam de Veth is enthousiast, nu alleen nog de uitgeverij overhalen: u kunt de actie steunen door ook een mailtje te sturen aan de Arbeiderspers.

De definitieve uitgave van de gedichten van Warren, de Verzamelde Gedichten uit 2002, is nu goedkoop verkrijgbaar. Voor slechts € 7,90, bijvoorbeeld via bol.com.

Het artikel van Eric over Warren in het ledenblad van het Humanistisch Verbond (HW nieuws 19 december) is nu hier on-line beschikbaar.

Koen Hilberdink, de biograaf van Lodeizen, wijdt zijn eerste blog van 2010 op Tirade.nu aan Geheim dagboek. Nu de serie compleet is, maakt Hilberdink voor zichzelf de balans op. Uitgesproken positief is Hilberdink niet. (Met dank aan Fokke Zwaan)

Opnieuw ontvingen wij een aardig verhaal van Janus Raaijmakers (zie ook zijn speurtocht naar Isabelle Rivière van 22 november 2009). Bij zijn beste wensen voor het nieuwe jaar, met veel interessant Warren-nieuws, sluiten wij ons graag aan.

Vooreerst voor jullie beiden een goed en gelukkig en ook gezond 2010 gewenst met veel interessant nieuws over Hans Warren zodat hij blijft leven in veler harten.

Vóór familiebezoek in Australia ben ik begin oktober nog naar Middelburg gegaan voor beide tentoonstellingen over Hans Warren. Die in de bibliotheek zou afgelopen zijn vóór mijn terugkeer. Ik had nog een vrij-reizen-kaartje van de NS en had er de 2 1/2 uur héén en idem terug wel voor over (in gezelschep van het laatst verschenen deel van het Geheim Dagboek). Ik was zeer tevreden over mijn bezoek. Vooral Er staat een huis aan schelde boeide me zeer. Ik was ontroerd het laatste schrift te zien van vlak voor zijn dood. Er was veel meer: de foto’s, de schilderijen en brieven en knipsels, alles met grote liefde samengevoegd tot een boeiend en passend geheel, dat recht deed aan de persoon die Hans Warren was. Ik vond het ook leuk om kunstvoorwerpen te zien waarover hij met grote passie schreef in al die jaren.

In de bieb lag een boekje aan een touwtje ter inzage “Warren 75”. Helaas was dat uitverkocht. Ik baalde en op de terugweg bedacht ik een mogelijkheid om tóch een exemplaar te bemachtigen. Ik stuurde een mailtje aan conservator Ronald Rijkse, of hij mij niet het exemplaar met de gaatjes kon sturen en jawel (!) hij zegde toe en inmiddels is het in mijn bezit, met dank aan de conservator!