Bruni Mortier uit het Belgische Mol stuurde ons de volgende herinnering aan haar eerste kennismaking met Warrens Geheim Dagboek.

Ergens in de vroege jaren ’80 was ik ziek en lag met griep te bed. Enkele dagen voordien had ik in De Bijenkorf in Eindhoven voor het eerst het Geheime Dagboek (deel 1) van Hans Warren in handen gekregen en gekocht. Op mijn ziekbed begon ik te lezen en ik kon er niet meer mee ophouden. Nog nooit had ik zo’n meeslepend geschreven literair dagboek gelezen. Ik was voor eeuwig en altijd verkocht en verknocht aan Hans. Ik stuurde mijn man naar de boekhandel om alle tot dan toe verschenen dagboekdelen te kopen en ik heb ze het ene na het andere verslonden, gretig maar toch ook traag genietend van die weergaloze stijl en prachtige beschrijvingen.Ik ben nog nooit zo graag ziek geweest.

De Zeeuwse Prijs voor Kunsten en Wetenschappen wordt niet omgedoopt totHans Warren prijs. De Raad voor Cultuur had deze nieuwe naam geadviseerd, maarGedeputeerde Staten van Zeeland leggen het advies naast zich neer. De teleurgesteldeRaad voor Cultuur heeft volgens een bericht in de PZC over de kwestie een ‘pinnige’brief aan het provinciebestuur geschreven. (Met dank aan onze Zeeuwse correspondentenNiek Oele, Nelleke Maljaars en de familie de Putter)

Ter gelegenheid van het verschijnen van Een vriend voor de schemeringen Tussen Borssele en Parijs wordt er een kleinetentoonstelling ingericht in de Zeeuwse Bibliotheek.Te zien zijn onder andere het originele manuscript en typoscript van een Een vriend voor de schemering, maar ook dagboekaantekeningen,ongepubliceerde gedichten en foto’suit de tijd waarin Warren de roman schreef. De expositie is te zienvanaf maandag 17 januari, op de eerste etage van de Zeeuwse Bibliotheek. Overigens zal Mario Molegraaf morgen op radio 1 in het AVRO-programma Opium(19.00 – 20.00 uur) spreken over de ‘nieuwe’ roman van Warren en zijn eigenboek Het wekkertje van 23:34 In de vrijdageditie van NRC Handelsblad, bespreekt Kester Freriks Het wekkertje van 23:34 onder de kop ‘Het einde op afstand houden’. Hij meldt daarin dat het huisje van Warren en Molegraaf aan het Pijkeswegje inmiddels is afgebroken. ‘Het wekkertje’ is volgens Freriks “méér dan een overgevoelig document van een weduwnaar.(…) Naast de weergave van de rouw is het boek ook een vereffening. (…) Molegraaf verwijt hem (Warren)provincialisme en kleingeestigheid. Een gezamenlijke reis door Amerika wordt met terugwerkende kracht een helse tocht. Deze toon komt hard aan.”Molegraaf verheft, aldus Freriks, eerlijkheid tot adagium en daarmee treedt hij in de voetsporen van Warren. Want Warren blijft de man “die Molegraafs leven blijvendzal beïnvloeden. Dat laatste leidt tot eerbetoon, maar ook tot wrok.” Freriks eindigt met de opmerking dat Molegraaf ten koste van alles wil overleven: “Dat doet de dood van een dierbare óók met iemanddie achterblijft.”

Wij wensen alle bezoekers van de Hans Warren Homepagehet allerbeste voor 2005.