Jaarlijks archief: 2004

Bekentenis

Bekentenis
Gekozen door Remco Volkers

Met zoveel liefde heb ik van je gehouden
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het zeggen van je naam mij is gebleven
een liefkozing, waar ik dagen op kan leven.

En dit is de liefste herinnering:
hoe op het plein, een honinglied van linden,
vanuit de schaduw over witte straten
je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden

sloegen de gele zijde van je kleed
tegen je ranke lichaam, en je ogen
waren van heimwee raadselig verwijd.
Hoevele zomers zijn sindsdien vervlogen.

Met zoveel liefde toch heb ik van je gehouden
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het een liefkozing der lippen is gebleven
je naam te zeggen als ik eenzaam ben.

Hans Warren, Verzamelde Gedichten. (Amsterdam: Bert Bakker, 2002)

De drie prinsen van Serendip

Deze maand verschijnt niet alleen het nieuwe dagboek van Warren, maar ook De drie prinsen van Serendip (Uitgeverij Clavis) van Eric de Rooij, één van de webmasters van de HW Homepage. De drie prinsen van Serendip is een moderne bewerking van een eeuwenoud sprookje over serendipiteit, de kunst om te vinden wat je niet zocht. Het boek is geïllustreerd door Anne Westerduin.

Nieuw gedicht van de maand


Het gedicht van de maand februari is gekozen door Remco Volkers. Hij is medewerker van Uitgeverij Balans en is daardoor nauw betrokken bij de uitgave van het nieuwe Geheim Dagboek. Remco Volkers koos voor Bekentenis, één van Warrens vroegste gedichten. Over zijn keus schrijft hij:

Dit gedicht is mij al vanaf de eerste keer dat ik het las (en dat was zeker in 1992, omdat ik de bundel kreeg van Hans Warren nadat ik hem dat jaar had geïnterviewd voor de GAY Krant) bijgebleven en favoriet geweest. Ik vermoed vanwege het universele karakter ervan; iedereen kent liefdes in zijn leven, of het nu verliefdheden zijn, relaties, ouders of andere familie betreft of vrienden, het zijn liefdes in verschillende gedaantes. Ook krijgt iedereen te maken met afscheid; verliefdheden gaan voorbij, relaties worden verbroken, ouders overlijden, vrienden verlies je uit het oog. En iedereen blijft achter met de herinnering aan dat gevoel van liefde voor een bepaalde persoon, die is onuitwisbaar. De herinnering uit de tweede en derde strofe is ‘algemeen’ (hoewel hij voor Warren een precieze betekenis heeft) en kan elke andere zijn: hoe iemand op een fiets de hoek om komt zeilen, hoe een shirt wappert in de wind, hoe je geliefde zijn zonnebril afzet of je bij de hand neemt. Het zijn herinneringen als snoepjes. En hoewel je meestal niet per se terug wilt naar die tijd is het toch prettig om even terug te denken. En de naam van een persoon te zeggen, om nog één keer van die zoete herinnering te proeven die kleeft aan de herinnering bij die naam. Nog één keer het gelukzalige gevoel van toen te herbeleven.

Later deze week publiceren wij het volledige interview dat Remco Volkers in 1992 had met Hans Warren, samen met zijn persoonlijke herinneringen aan deze ontmoeting.

Molegraaf versus Meulenhoff

Op www.epibreren.com interviewt Liesbeth van Dalsum Mario Molegraaf over zijn conflict met uitgever Annette Portegies van uitgeverij Meulenhoff. Mario Molegraaf wil net als vroeger de Spiegel van de moderne Nederlandse poëzie en Meulenhoffs dagkalender van de poëzie blijven samenstellen. Eerder liet de uitgeverij weten dat de Spiegel voortaan door Ilja Pfeijffer en de kalender door Menno Wigman zou worden samengesteld. Klik hier voor het complete interview op de site van www.epibreren.com (met dank aan Bart FM Droog).

Warren met 8 gedichten in De Dikke Komrij

In de vorige editie waren het er nog 10, in de nieuwe editie van Komrij’s Nederlandse poëzie van de 19de tot en met de 21ste eeuw in 2000 en enige gedichten, die gisteren verscheen, is Warren vertegenwoordigd met 8 gedichten: Voor een jonge dichter, Ik stel mij voor dat in een later eeuw…, voor jou, Natuurlijk, Het tapijt, Een datum, De vondst in het wrak (I-IV) en Liefde.