Jou zijn
Gekozen door Menno Voskuil
Nooit heb ik zo goed beseft
dat ik je niet zou bereiken
als toen je voor ’t eerst bij me bleef.
Want wat wou ik?
Je keek het raam uit,
ik keek naar jou:
een wilde, onbeschadigde vogel
in avondzon gevangen.
Tussen je korte shirt
en je lage heupbroek
je buik tot het schaamhaar zichtbaar.
Je keek me toen aan,
een beetje veil:
ik mocht het allemaal hebben.
Maar wilde ik?
Wat ik eigenlijk wilde:
jou zijn.
Hans Warren, Verzamelde Gedichten. (Amsterdam: Bert Bakker, 2002)