In Vlaamse schouwburgen loopt op dit moment de voorstelling Taalmachine, waarin onder anderen Geert van Istendael, begeleid door een muzikaal gezelschap, gedichten voordraagt. Eén van de gedichten in de voorstelling is Warrens Thuiskeer in Zeeland. Inge Schelstraete van De Standaard is niet enthousiast over het resultaat:

De gedichten worden gekoppeld aan onverwachte muziek. Soms werkt dat niet, zoals de Caribische ritmen onder Hans Warrens Thuiskeer in Zeeland.

De voorstelling is vanavond te zien in Genk, op 29 januari in Lier en op 30 januari in Dendermonde. (Met dank aan onze Vlaamse Warren watcher.)

Door Rutger Vahl

Gisteren was Gerrit Komrij te gast in het radioprogramma Desmet Live. Interviewer Theodor Holman ondervroeg de Dichter des vaderlands over zijn nieuwe prozabundel Demonen. Uiteraard kwam het gesprek al snel op Hans Warren, aan wie Komrij in dit nieuwe boek een essay heeft gewijd (zie nieuws 3 en 30 oktober en 6 november 2003). Holman was als beginnend journalist en schrijver regelmatig aanwezig op de drinkfeesten van Gerrit Komrij, zie Geheim Dagboek, en toonde zich geschokt door het stuk. Het leest als een afrekening, vond Holman. Waar was de vriendschap misgegaan? Komrij vertelde dat hij Warren lange tijd als een heel goede vriend had beschouwd, maar dat hij ‘diep, diep teleurgesteld’ in hem was geraakt. Het begon met ‘dat vriendje’, die het leuk vond om ‘een beetje te stoken’ in de vriendschap. Daarna volgden de dagboeken, die in de ogen van Komrij een volstrekt eenzijdig beeld van de werkelijkheid gaven. Komrij noemde Warren verder een ‘grote opportunist’. ‘Ik heb zijn duizenden brieven onlangs herlezen. Steeds maar die vragen: Gerrit, wil je dit voor me doen, wil je daar over schrijven… Ik heb dat keer op keer gedaan op een manier waardoor ik bijna een hekel aan mezelf begon te krijgen.’ Ook: ‘Warren was nooit zo’n groot dichter geworden als ik het niet [van hem] had gezegd.’ Tot slot vroeg Holman of Komrij zijn grieven ooit rechtstreeks had geuit. Komrij: ‘Ik heb er één keer een stuk over geschreven. De volgende dag was Warren dood.’ Voelde hij zich schuldig? Nee, want er was geen causaal verband. ‘Maar het was wel een vreemde gewaarwording.’

In de zojuist verschenen aanbiedingscatalogus van uitgeverij Balans wordt Geheim Dagboek 1984 – 1987 onder meer omschreven als een unieke verkenning van hart en ziel van een geboren schrijver. Vastgelegd met de strikte eerlijkheid en in de verfrissende stijl die we van Hans Warren gewend zijn. Hij balanceert tussen liefde en haat, tragedie en komedie, overmoed en deemoed. Hij heeft succes, maar voelt zich een mislukkeling.Geheim Dagboek 1984 -1987 belooft weer een dik deel te worden van ongeveer 376 pagina’s!Meer gegevens:luxe editie 12,5 x 20 cm prijs 18,95 euroISBN 90 5018 731 5Het nieuwe omslag is van de hand van Nico Richter.In februari verschijnt – in het kader van de Boekenweek 2004 – een nieuwe bloemlezing van Mario Molegraaf, Wie er maar even was, was al gelukkig. Frankrijk in 100 gedichten . Het omslag is vervaardigd door Studio Jan de Boer. Deze bloemlezing verschijnt ook bij uitgeverij Balans.Klik hier voor de voorjaarscatalogus van uitgeverij Balans.

In februari verschijnt Geheim Dagboek 1984-1987, het eerste deel uit de reeks dagboeken dat wordt uitgegeven bij Balans. Het dagboekdeel bevat dus ook Warrens aantekeningen uit 1986, het jaar waarin hij zijn 65e verjaardag vierde. In dat jaar verscheen voor het eerst sinds lange tijd weer een dichtbundel van Warren: Tijd. Het gedicht van de maand januari, De dichter sprak, is uit die bundel afkomstig.