Onze Zeeuwse correspondent Niek Oele meldt dat er vandaag in de Provinciaalse Zeeuwse Courant een interview staat met David Warren, de zoon van Hans Warren, bij de lezers van het Geheim Dagboek beter bekend als Gideon. Het artikel, ruim een halve pagina groot en met foto, gaat over hoe David het leven met zijn vader heeft ervaren. Niek bespeurt hier en daar waardering en misschien een beetje genegenheid voor de vader, maar ten opzichte van Mario “is de toon heel anders”. De website van de PZC vermeldt alleen de volgende tekst:“Gideon staat ver van mij af”Hoe is het om een literair personage te zijn? Om je jeugd geboekstaafd te zien door de hand van je vader? David Warren, door velen gekend als Gideon uit het Geheim Dagboek van Hans Warren, zou het werkelijk niet weten. “Ik heb nog nooit een letter in die dagboeken gelezen en ik zal het ook nooit doen.”Binnenkort meer.
Maandelijks archief: maart 2003
Interview met “Gideon” – vervolg
We berichtten al eerder over plannen om Steen der Hulp te verfilmen. Vandaag een update.
De maker van de film is Bavo Defurne (geboren Gent, 1971). Dit project wordt Bavo’s eerste lange speelfilm. Tot dusver maakte hij korte films, waarin hij speelt met homo-erotische clichés. Vier van die korte films zijn verzameld op de DVD Campfire.Vorig jaar bracht Bavo enige tijd door op het Amsterdamse Binger instituut om te werken aan het script van Steen der Hulp. In september vorig jaar meldde Bavo’s website dat het script klaar was. Het wordt een vrije bewerking van de novelle; Bavo heeft van Warren “carte blanche” gekregen. Intussen ziet het er naar uit dat de film een internationale co-productie wordt: op het Filmfestival van Rotterdam was het één van de 45 projecten op de CineMart. Er is al een Engelse titel voor de film: Secretly Inside. Het plan is om deze zomer te draaien, zodat de film in het voorjaar van 2004 in première kan gaan. Dat zegt althans de meest recente informatie waarover wij beschikken. Wij houden je op de hoogte!
Leesclub Isherwood
Helaas gemist! Gisteren besprak Leesclub Isherwood in de Barderij te Amsterdam het laatste dagboek van Hans Warren. Lieuwe Brouwers verzorgde de inleiding. Wie er een kort verslag van wil maken, is bij deze uitgenodigd!1 maartRobert van Vaals uit Rotterdam koos het gedicht van de maand maart. Zijn keuze viel op het eerste van de Zes Elegische Gedichten. Dat voor mij nogal indrukwekkende eerste elegische gedicht van Hans Warren verwoordt eigenlijk alles, het weerspiegelt voor mij zowel de dood als het leven – de hóóp, zo mailde hij ons. Robert heeft een eigen website, waarop hij een dagboek publiceert: http://members.lycos.nl/verwarring/.
Ria Zifkamp
Hans Warren noemde haar zijn grootste en trouwste fan. Gisteren spraken we, in het Amsterdamse grand café De Jaren, met Ria Zifkamp. Ze correspondeerde vanaf oktober 1990 zeer intensief met Warren. In totaal schreef zij hem 466 brieven, en een laatste afscheidsbrief vlak na zijn dood. Ze zoekt naar een mogelijkheid om de gehele correspondentie te publiceren. Van Mario Molegraaf kreeg ze toestemming om ook de brieven van Warren in zo’n uitgave op te nemen. Ons interview met Ria is binnenkort op deze site te lezen.
In de aankomende boekenweek vindt, op zondag 16 maart, een “ode aan de doden” plaats. Op die dag bezoeken bewonderaars het graf van hun favoriete schrijver. Vooruitlopend op dit thema, herdenkt Squeeze deze maand vier schrijvers: Louis Couperus, Frans Kellendonk, Boudewijn Büch en Hans Warren. Voor elk van hen is een “altaartje” gemaakt (zie foto links). Squeeze kiest één citaat van Warren: Het lage, het gore en verachtelijke horen ook bij de mens. Het blad kent ook de route naar het graf van Warren:Warren rust op de algemene begraafplaats te Borssele. Fan Niek Oele kent de weg naar het graf: de begraafplaats op, over het pad rechtdoor (links en rechts zie je veel gras en af en toe een oude zerk), dan de eerste rechts, rechtdoor en dan aan je linkerhand.Jammer dat Squeeze niet aan bronvermelding doet, want deze tekst komt letterlijk van onze nieuwspagina augustus t/m oktober 2002.
Zes elegische gedichten – 1
Zes elegische gedichten – 1
Gekozen door Robert van Vaals
Wanneer men twee uur van het hele leven
samen is, en de stem wordt dieper;
alles versnelt, seizoenen vlagen over ons,
voorbije eeuwen leven op in flitsend licht.
Er waren, als altijd, woestijnen
vol goud en woeste donkerte, en dan het gloren
ex oriente lux – er waren verzen
Perzische strofen, die we zegden, en de verzen
nog ongezongen speelden onderhuids
in de beweging van je levendig gelaat,
over het zachte zeemleer van je leden.
Wie zich hervindt vergaat, en wie vergaat die leeft
tot eeuwigheid. Als ik mij nu laat gaan
is het niet enkel maar om jou, die ik
uit vrees voor groter leed niet eens vaarwel zei;
is het ook om de eeuwen door verspeelde kansen
verklankt in lied, geschilderd op paneel,
gedanst met lichamen, brekend over de grens.
Hoe vaak herkennen wij: hier, hier is het gebeurd.
Er is geen antwoord. Waarom kruiste ik je pad
twee uren, waarom overschatte ik mezelf,
wees ik af wat je gaf: mijn ideaal
gegroeid tot mensenkind, een kruidig lijf,
een hoofd van schaduw en van pracht, en een lief hart
vol vrolijkheid en speelse poëzie.
Waar boet ik voor, nu ik, volkomen leeg
en waardeloos onder de sterren sta
en niets zie en niets weet, en enkel honger,
alleen maar luister of er is een stap,
een groet die iets verraadt van je bestaan
nu ik je gaan liet, naamloos niet, maar toch
voorgoed verloren in het brandende geweld
van wereld en van tijd.
Hans Warren, Verzamelde Gedichten. (Amsterdam: Bert Bakker, 2002).