Door een technisch mankement bij Zonnet zijn wij anderhalve dag uit de lucht geweest. Onze excuses voor het eventuele ongemak. Wij ontvingen het volgende persbericht van Stichting ’t Kerkje van Ellesdiek, een centrum voor streekcultuur, levensbeschouwing en vriendschap:In ’t Kerkje van Ellesdiek wordt op zaterdag 15 februari (aanvang 20.00) een poëzieavond gehouden. Het wordt een avond waarin Zeeuwse dichters en gedichten in het Zeeuws de volle aandacht krijgen. Dit keer wordt meegewerkt door Mario Molegraaf, poëzierecensent van de PZC en partner van de in december 2002 (sic!) overleden dichter en schrijver Hans Warren, wiens literair erfgoed onlangs beschikbaar werd gesteld aan de Zeeuwse Bibliotheek. Hij zal in twee optredens werk voorlezen van Warren en daarbij de nadruk leggen op diens poëzie over natuur en landschap. Ook op deze avond: de dichters Pau Heerschop en Joke Siepman en de muziekgroep West-Zuid-West. De presentatie is in handen van Engel Reinhoudt. 3 februari
Vandaag in Metro een advertentie voor GD2001, waaruit blijkt dat het boek op de longlist stond voor De Gouden Uil. Helaas kunnen we ook al meteen meedelen dat het niet tot de uiteindelijke vijf nominaties voor deze Vlaamse literatuurprijs behoort (zie http://www.humo.be/). De advertentie citeert een bespreking van GD2001 in het Algemeen Dagblad, die nog ontbrak in ons overzicht van besprekingen van 26 januari j.l.
Maandelijks archief: februari 2003
September 1903
September 1903
Laat ik mezelf tenminste nu bedriegen met illusies,
opdat ik niet de leegte van mijn leven merk.
Zovele keren ben ik zo nabij geweest.
En hoe verlamd, hoe schuchter, was ik,
waarom hield ik mijn lippen op elkaar
terwijl mijn lege leven in mij weende
en mijn begeerte zwarte kleren droeg.
Zovele keren zo dicht bij te zijn geweest,
bij de ogen, bij de zinnelijke lippen,
bij het gedroomde, geliefde lichaam.
Zovele keren zo dicht bij te zijn geweest.
K. P. Kavafis, Gedichten. In de vertaling van Hans Warren en Mario Molegraaf (Amsterdam: Bert Bakker, 2002).
Het gedicht van de maand
Het nieuwe gedicht van de maand is gekozen uit het werk van K.P. Kavafis. Vanzelfsprekend in de vertaling van Hans Warren en Mario Molegraaf.NRC Handelsblad van 31 januari heeft een uitgebreid artikel van Guus Middag over de poëzie van K.P. Kavafis.
Na het bespreken van de gedichten Ithaka en De stad schrijft Middag:Was Kavafis iemand met een groot psychologisch inzicht? Je zou het op grond van al het voorgaande heel goed kunnen denken. Uit veel van zijn gedichten spreekt een helder inzicht in drijfveren en beweegredenen, verborgen gevoelens en onuitgesproken vrezen. Er lijkt ook zoiets als een eigen Kavafistoon te zijn, een persoonlijke stem: wijs, relativerend, met gevoel voor humor en ironie de zaken van een afstand bekijkend, en met mededogen.Middag contateert ook: Er zit zeker iets wegcijferends in zijn poëzie – alsof hier een dichter zichzelf uit zijn eigen werk heeft willen wegschrijven, en daarbij al doende trouwens ook maar meteen het hele medium poëzie heeft meegenomen. Het blijft bizar, en bijzonder, dat iemand (…) verzen schrijft zonder enige dichterlijke opsmuk, met prozazinnen, op een rustige praattoon (…). Over de vertaling is Middag kort maar lovend:In deze verzamelbundel hebben Hans Warren en Mario Molegraaf hun gezamenlijke Kavafis-vertaling (…) voor de derde keer tegen het licht gehouden en waar nodig herzien, waardoor hun toch al soepele en levendige vertaling her en der nog soepeler en levendiger is geworden.